3 Şubat 2010 Çarşamba

Gitmeden Hemen Once ≠ 5



Daha haftanın ortasındayız ama bu hafta devamlı bir hazırsızlık yakalanıyorum; hiç hesapta kitap da yokken, rossi'nin kapris ile ısrar arası söylenmeleri yüzünden, bütün programları değiştirip, dışarda ki kara, Istanbul'daki eloanora'ya rağmen yine gidiyorum.
Dün gece herhalde bu havada uçak kalkmaz dedim, herhalde ana yollar açık bile olsa benim tepelerime araba girmez dedim, herhalde ben bugün gidemem dedim ama herşey düşündüğümün aksine super normaldi. Şimdi ben yine uçak bekliyorum ama uykum var ve Mauro'suz uzun 3 gün de beni bekliyor.

Neyse gidelim bakalım, gönüller olsun, Veneto da aradan çıksın; hem amour'un da canı sıkkın, haftasonunu da onunla geçirelim, Baciami Ancora'yı seyredelim...

Geçen hafta Ultimo Bacio'nun devamı Baciami Ancora, benim döndüğüm günün ertesi günü vizyona girdiğinde o kadar çok üzülmüştüm ki göremediğime, şimdi keşke başka birşey isteseymişim diyorum:)

Buarada böyle beklentisiz, heyecansız italya'ya gitmek ne şahaneymiş, resmen unutmuşum...

2 yorum:

  1. Bu arada gerçek bir gezgin gibisin :) iyi yolculuklar

    YanıtlaSil
  2. :) annemin genleri bunlar...tesekkurler Berrak...

    YanıtlaSil