blablabla...: Blablabla...

Yaptım hayattta güzel birkaç şey de göreceli olduğundan güzellik, olsa da saymasa birileri güzelden hiçbirini, yine de birine, çocukluğumdan beri yaptığım arkadaş seçimime dokunamaz, ona şapka çıkarmadan öylece silip atamazlar.
Şans mı, hissiyat mı bilemem ama o kadar güzel ve özel insanları almışım ki iç dünyama, düştüğümde de yanımdalar, en güzel kahkalarımda da. O kadar çoklar ve o kadar uzun zamandır varlar ki hayatımda, yürüdüğüm uzun yolda, bebe denecek yaşımdan beri yoldaş, bazen yaslanacak omuz, bazen arkadan itekleyen güç, bazen de yaşadıkları heyecanlar ve başarılarla ilham kaynağılar.

Şanslıyız Tanrı'ya çok şükür, hayat da güzel de herzaman pespembe değil elbet; arada bir tökezleyip, düştüğün, çarpıp duvarlara yere yapıştığın olur ya işte onlar istisnasız hep oradalar. Çıkmayan sesinle tedirginleşip kapını arşınlarlar, konuşmazsın zorlamazlar, çığlık çığlığa haykırışlarında duvar; düştüm ben, bırakın beni kalkmayacağım dediğinde mutlaka uzanan el olurlar. Döndüre döndüre anlatırsın dinlerler ama asla yangına körükle gitmez, seni daha da fazla cellanlendirmezler.
Kötü günde herşeye deva olan zamandır onlar.
Resmen seninle birlikte acı çeker, çaresizleşir, debelenirler ve işte bütün bunlara şahit olmak çok acayip bir duygudur.

Ama daha da acayip ve tarif edilemez olanı; bir arkadaşının seninle gerçekten gurur duyması,mutluluğuna, başarına ortak olması, senin hayallerine inanıp, senin kadar heyecanlanmasıdır.

Hakikaten sayısı çok fazla, çok yakın arkadaşım var benim. Senelerce istisnasız her iyi günümde yanımda, her başarımda mutlu, her yere çakılmamda destek oldular. O kadar güzel şeyler verdiler, herbiri başka bir değer, öylesine beslediler ki varlıkları ile ayrı ayrı hepsi kendimi şanslı hissettirdiler.

Ama işte dün aralarından bir tanesi, canım Yasemin, öylesine güzel birşeyi bıraktı ki ellerime, içimden geçenleri dökebilsem sayfalar yetmeyecek ama hiçbiri kelime yeterli gelmediğinden beni dilsiz yaptı.

Yasemin dün benim küçük ellerime, kocaman yüreği ile hayalimi bıraktı.

Ben birgün bu dünyadan göçüp gittiğimden arkamda birşeyler bırakmak istiyorum dedim, ellerime beni anlatan kitabımı, son üç yıllık emeğimi bırakıp, gerçekleşirse o hayal bir gün nasıl bir his yaşayacağımı anlattı. Bunu hissedesin ki hiç vazgeçmeyesin hayalinden, hazırsın artık git, daha çok yaz istiyorum dedi aklımı başımdan aldı.

Bu nasıl yüce bir gönül, nasıl bir arkadaşlık duygusu, nasıl muhteşem, zengin bir ruhtur birtanem!
Içimden binlerce şey geçiyor söylemek istediğim ama bir tek şükranda takılıp kalıyorum.

Bana hayatım boyunca aldığım en güzel hediyeyi verdiğin, en güzel ve unutulmaz duygulardan birini yaşattığın icin sadece şükranlarımı kabul et istiyorum.

Iyi ki varsın, iyi ki hayatımdasın, canımsın!