6 Ocak 2010 Çarşamba

Ölüm Acısı



Biliyorum birileri, hem de çok yakın birileri bana kızıyor, alınganlık yapıyor; son zamanlarda ki halimden memnun değil, konuşmuyorum, anlatmıyorum, paylaşmıyorum, paylaştırmıyorum, katılım göstermiyorum diye.
Yeterince çabaladıklarını ve en iyisinin beni kendi halime bırakmak olduğunu düşündüklerini biliyorum. Ama içten içe kızdıklarını ve onları görmezden geldiğim, abartıyorum düşüncesi ile alınganlık yaptıklarını biliyorum.
Nasıl mı? Çünkü en yakınlarım, çünkü sessizliklerinde bile bağrışlarını duyacak kadar iyi tanıyorum onları, çünkü ciğerlerini biliyorum.

Ama alınganlık yapacak zaman değil, gerçekten değil.
Canım kimseyi görmek, kimse ile konuşmak, kimseyi dinlemek istemezken; yavaş yavaş büyüyen ama aynı yavaşlıkla da beni terketmeye hazırlanan içimdeki bu acıyı hissederken, onu yapayalnız bir anımda tanımlamaya çalıştığımda, dudaklarımdan "ölüm acısı bu" sözleri, gözlerimden yaşlar dökülürken, alınmanın, bana birşeyler ögretmenin, birşeyler göstermeye çalışmanın zamanı değil. Hiç doğru bir zaman değil bu.

Ama ben gerçekten kızmıyorum yaptıkları için, alınganlık yapmaksa aklımdan bile geçmiyor.
Özünde ki duyguları, altında ki sebepleri biliyorum, anlıyorum da sadece merak ediyorum; ne zaman acıları sınıflandırmaktan, önem derecesi belirlemekten (ölüm-hastalık-boşanma önemli konulardır, diğerleri değil) vazgeçecekler, boğmak ile ilgisizlik arasındada bir yer var, ne zaman orada durmayı öğrenecekler?

Bugün crown'un, onca içinden çıkılmaz derdinine rağmen bu seyahattinde ki super hoşgörülü ve şaşırtıcı şekilde ısrardan uzak tavrı ve amouur'un hergün ki telefonları ve mesajlarını düşünürken aklıma geliverdi birden bu düşünceler.

4 yorum:

  1. yavrum,
    bence senin en yakinlarin oyle bir alinganlik icerisinde degiller, hic sanmiyorum. aksine herkes herhalde yas doneminin gecmesini bekliyordur.ya da bana oyle geliyor.yas tutulmasi taraftariyim ama soyle bir sey var ki yas tutmanin da bir suresi bir zamani var.simdiden soyleyeyim eger o raddeye gelirsen yani bu surec cok uzar da senin hayatini, gundeligini derinden etkilemeye baslarsa hic acimam mudahele ederim. ister agla bagir cagir yerlerde tepin umrumda olmaz cunku bazi zor zamanlarda dostlar birbrlerinin hayatlarina mudahele edebilirler. hos bence seninki o kadar surmeyecek ama ben simdiden soyleyeyim sonra kavga ederken is buyumesin:)
    operim seni gerzek!
    ha bir de basligi okuyunca once cok telaslandim sonra da cok kizdim.

    YanıtlaSil
  2. Acıyı da sevinci yaşadığımız gibi yaşamamız gerektiğine inanıyorum, geçirdiğin bu zor günler de geçecek,güzel günlerin de geçtiği gibi.Yakınların da senin iyiliğini istiyorlardır eminim ki...

    YanıtlaSil
  3. anotherstar canimsin herzaman...
    en yakinlar onlar soylenecek birsey yok, biliyorum akillardan geceni...hep en iyisini diliyorlar...
    yine de gececek demen bir iyi geldi Berrak gece gece, cok mersi!

    YanıtlaSil
  4. her sey bir yana "mudahale" kelimesini yanlis yazmam bayagi basarili olmus, simdi fark ettim. allahtan f.a. gormuyor da "kizim imlan bozukmus" demiyor.
    ha bu arada bir ses ver, ara iyiyim de sonra kapatirsin yine telefonunu. sıkıldimmm.

    YanıtlaSil