18 Aralık 2009 Cuma

Kolera Günlerinde Aşk





Dün kaya gibi sert bir adamın kalbine dokundum ben; kaldırıp bütün duvarları, aklında, yüreğinde ne varsa kelimelere döküp, o sıcacık ama bir o kadar da nasırlaşmış kalbini avuçlarıma bırakıverdi...
En başından beri ona ne hissettirdiğimi, araya mesafe koyduğum da onu, önce nasıl kızdırıp, sonra nasıl üzdüğümü, nasıl beni anlamadığını,onun bende gördüğü kadının nasil ona aşık olduğunu bir türlü algılayamadığını, kadınını nasıl yanında istediğini ama asıl önemlisi beklenti yaratmaktan, bir başkasının sorumluluğunu almaktan, değişmekten ve en çok da birinin onun için değişmesinden nasıl korktuğunu sıralayıverdi bütün gece boyunca.

Ben yaşadıklarından bu kadar etkilenen, kendi deyimi ile kirpiye dönen ve içine kapanan, kendini korumaya çalışan bu kadar güzel bir çift göz daha görmemiştim galiba daha önce. Karşınsında "yeter ki sen iste..." diyen, gerçek dünyadaki halini dışarda bırakıp, tamamen kendisi olarak ona bakan kadına nasıl inanmak istediğini, aslında inanmaya çok ihtiyacı olduğunu ama bir türlü ikna olamadığını anlatan bir başka çift göz daha görmedim. Onu korkutmamak, biraz da aptal gururundan daha önce hiç dile getirilmeyen "sen isteseydin ben buraya da taşınırdım " sözleri karşısında, bu kadar şaşırmış ve kelimesiz kalan bir çift göz daha ve o anda sarılıp boynuma, neredeyse zaman durmuş gibi neredeyse 5 dakika boyunca hiç konuşmadan, kokumu içine çeken başka bir adam görmedim. Bu kadar inanarak "beni bırakma ama benden yapamayacağım şeyler de bekleme" diyen başka bir adam da görmedim.

Bütün gece, dudakları dudaklarımdan, kenetlenmiş ellerimiz birbirinden ayrılamadan sırf bunları konuşarak geçti; samimiydi, rahattı, hem çok tanıdıktı hem de yepyeni idi. Heyecan ise hep vardı.
Dünyanın neredesinde olursam olayım, ne yaparsam yapayım, hep kafamın bir köşesinde, bazen en güzel şeyleri yaşarken bile bir eksiklik hissi yaratan, bir burukluk bırakan, bazen de "belki, birgün...." lerle içime umut veren bu adam hakkında daha önce düşündüğüm herşey doğru; gündüz ile gece gibi farklıyız birbirimizden. Ben sevgiye, aşkın gücüne inananlardanım... Ayak üstü, iki dakikada içinde kimleri nelere ikna eden bu karakter onu da ikna eder zannetti ama olmadı, çünkü bu sefer karşısına, kendisinin olduğundan bile daha oturmuş, daha keskin kırmızı hatlar çekilmiş, daha gerçekçi bir karakter çıktı.

İstediğim, çok ümit ettiğim teklifi alamadıysam da çok güzel bir gece geçirdim, çok aşık olduğum adamla. Buluşmayı ise benim için üzerinde düşünülerek hazırlanan hediye paketi ölümsüzleştirdi. Evinden çıkmış, asıl hediye çok eski bir kutu ve içine yerleştirilmiş " Kolera Günlerinde Aşk " kitabı ile kendi doldurduğu bir müzik cd'si...

Şimdi ne olacak diye soruyorum kendime sabahtan beri, ne yapacağım ? Hiçbir fikrim yok...
Rapallo'da kar yağıyor şuanda, buraya kar yağması kadar garip bir durum açıkçası...Ama hemen karar vermem gerekmiyor, zaten ben bu konuda ne zaman bir karar verip de sonuna kadar o kararın peşinden gittim ki ( bitirme konusunda )?

5 yorum:

  1. Çok etkilendim ben bu sevgiden, aşktan. Dilerim, o beklediğin teklifi ve istediğin hayatı yaşarsın.

    YanıtlaSil
  2. :) cooook mersi Aslı, hem paylaşımın hem de dileklerin icin...sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Ne güzel, sadece bu hisleri yaşamak bile güzel. Kendimden de bir şeyler buldum yazında, şöyle bir geçmişe gittim geldim

    YanıtlaSil
  4. Den, boyle guzel dakikalar gecirdigin icin cok mutluyum, cok etkileyici, iz birakiyor icinde insanin ama yasanan degil sadece onu anlatan uslubun en az anlattiklarin kadar heyecan verici...

    YanıtlaSil
  5. dün akşamın üzerine yeniden bu yazıyı okudum ben de senin sayende, hoşuma gitti çok...çok mersi tatlım...

    YanıtlaSil