25 Ekim 2009 Pazar

Budur!

Yazmaya, bu günceyi tutmaya başladığımdan beri günler daha bir çabuk geçiyor sanki, ara ara okudukça yazdıklarımı "vay bee aradan bir hafta geçmiş" diyorum...

Bir hafta sonu daha bitti. Herhangi kayda değer birşey olmadan geçen bir hafta ve sonu daha.
Ama bugün sondu. Artık mevsime bok attığım, ondan kelli üzerime oturduğuna inandığım miskinlik devri resmi olarak bugün son buldu.
Neden mi?
Bir nedeni yok, sadece ben böyleyim. Uzun bir kendine dönme meselesini artık bitiyorum bugün, yeterince dinledim kendimi, yeterince dinlendim...

Bir daha ki sefere kadar, bugün son kez miskinlik hatta uyuzluk yaptım canımın çektiği kadar. İstemediğim herşeye hayır dedim, gitseydim keyif alacağım şeyler de olsalar..
Missoni defilesine gitmedim, sırf canım giyinmek, süslenmek istemiyor diye.
Currly beauty n. 4 yaş doğumgünü partisine gitmedim, başım ağrıyacak diye.
Rossi ve Barbero ile buluşmadım, bugün pazar, tatil günüm kaprisi ile.
Geconti'ye yardım etmeye karar verdim, benden birşey alıp götürmez diye, cevabımı ilettim, hemen üstüne oldukça saçma, oldukça ona has cevabı geldi, nezaket gösterip bir daha yazmadım, sırf canım bugün onunla uğraşmak istemiyor diye...

Hamama gittim, arındım, dinlendim, saatlerce okudum ve karar verdim.
Bugün sondur bu miskinlik halinin...
Yakıştıramayan, "nasıl bir faydam olur acaba" ifadesi ile bakan sevdiklerime alıştıkları d. yi vermenin zamanıdır...

1 yorum: