Cok sevdigim, olmazsa olmazlarimdan pasaportuma yeniden kavustum sonunda ve pazartesi sabahi direk yola dusuyorum.Cok inandirici olmasa da ilk olarak gitmem gereken yer orasi, onun yanina oluyor. Ben buna kisaca "evrenin" gucu diyorum; cok ozledim dedim, hemen kontaga gecirdi, simdi de yanina gonderiyor:)
Evren calisiyorda herseyi yapacak olan o degil tabii, ama ben simdi kendimi yeniden yukardaki ciliz velet misali onume orulen kocaman bir duvari ciplak ellerimle itmeye calisiyormus gibi hissedecek miyim onu merak ediyorum; gerci bu sefer yerlerine biraz daha oturmus icimde birseyler, daha sakin, daha yumusak, daha mantikliyim...Aynen tam bir ay once bugun yazdigim "Bekleyelim ve Gorelim" yazimda ki ruh hali ile devam ediyorum.
Sudan bir bahane ile arayip "ne zaman orada olacagimi" sormustu hafta basinda, ben de ayni sudan bahaneyi kullanarak gelecegim tarihi bildirdim kendisine.
Cevap vermemezlik etmez, saygisiz bir davranis oldugunu dusundugunden, onun icin komik konumuna da dusse, ne yazacagini bilmese bile yazar birseyler...Bu sefer de oyle yapti...Futbol delisi ya, kendince atti pasi geri bekliyor ama bu sefer kurallari degistirdim biraz, topu alabilmek icin geri istemek zorunda birakiyorum kendisini.Top delisi, oyun delisi, guc delisi, isteyecek; cok degil yarin sabah yeniden:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder