Anotherstar, bypassdan sıkılmış babası,annesi, ikiz arkadaşları, cipcip...Yola çıkmadan hemen önce..
Haydarpaşa garı gibi bir yer..Koca bir bahçede tekerli sandalye ile dolaşan ve mızmızlanan f.a ve onun yakınmalarına kulak asyaman j.a..sonrasında flavia , bir yere yetişmemiz lazım diyor, koşturuyoruz, merdivenler tırmanıp bir noktaya geldiğimizde aşağıdaki manzaranın aynısına yukardan bakıyoruz bu sefer.
Hop hop, bir arabadayız ao-star ve ikiz arkadaşları ile. Biri arabayı kullanıyor, diğeri arkada yanımda oturuyor. Tek yumurta ikizleri, görüntüde birbirlerinin aynısı iki tip ama gerçekte çok ayrılar, birisi içine kapalı, sessiz, diğeri bıcır bıcır , devamlı konuşuyor, piç dediğimiz türlerden.Birleştirsen tek bir insan olacak gibiler, birbirlerini tamamlıyorlar. Her zaman ki gibi dikkatimi çeken kapalı kutu misali olan, uzak duruyor ya, çok ilgi göstermiyor ya, ilgimi çekiyor...
Gidiyoruz koca arabanın içinde, ve hop hoop birden hep beraber benim evdeyiz. Salon benim salonum ama eşyalar değil...Açlar ve tost istiyorlar benden , gülüyorum; mutfağa götürüp buzdolabını açıyorum, içini gösteriyorum. Mutfak benim mutfak, buzdolabı benim buzdolabı,içi boş..Buzdolabı kapısını kapatınca cipcip i görüyorum, dolabı açmış tabak arıyor, elinde meyveler...Onu alma bunu al derken bir cam kase indiriyorum, ama içi kurtlanmış meyve dolu, şaşırıyorum..kim koyar ki meyve tabağını tabak dolabının içine diye...
Sonra bir çığlık kopuyor, koşuyorum salona, ao-star Tv de gördüğü 90'lı yıllardan bir şarkı karşında hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Tv benim, her gelenin dalga geçtiği eski model, tüplü, bayıldığım koca televizyonum..Sonra kendimizi kapının önüne atıyoruz ve ao-star yeniden ağlamaya başlıyor, karşıdaki eski ahşap binanın yandığını göstererek, bakıyorum evin içinden alevler çıkıyor gerçekten. Kapı önü benim değil, ev tanıdık değil ama aynı zamanda da çok tanıdık... O ağlıyor , ben bakıyorum..Evin içinden alevler dışarı çıkıyor, evin içinden birileri birşeyler çıkarıyor...
Sonra uyandım...sabah saatin 5'i, kalkmam lazım, hazırlanmam lazım, havaalanına gitmem lazım.
Bu iki gün yollarda olacağım, bakmıyorum anlamına, hiçbir zaman bakmam...Dönünce anlarız nasıl olsa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder