12 Ekim..12 Yıl

12 yıl olmuş...Halbuki bana hiç öyle gelmemişti ama benim ne hissettiğimin de bir önemi yok tabii, zaman akmış ve işe başlayalı, bu adrenalin dünyasının başına geçeli tam 12 yıl olmuş.

Tam olarak, çocukluğunda hayal ettiği işi yapan ,o şanslı insanlardanım ben. Bu şansımın da hep bilincinde olarak yaşadım.

Sevdiğim ve sevmediğim yönleri ile rol modellerim vardı, azdılar, birbirlerinden çok farklıydılar ama üçünden de almayı planladığım şeyler  vardı, aldım, yürüdüm, gittim...

Cahil cesaretim vardı, üniversitenin 4.ci senesinin sonunda, kaybedecek hiçbir şeyi, omuzlarına zorunlu yüklenen sorumlulukları olmayan, sadece kendini ispatlamaya çalışan ufak tefek kızın cahil cesareti.

D.p.s yolumu açtı ben yürüdüm.

Hayallerim vardı, hedeflerim vardı, çok çalıştım , yürüdüm..

Yürüdükçe yollar açıldı, hedefler daha da uzaklara taşındı, uzak olana çabuk ulaşmak için yürümeyi bıraktım, koşmaya başladım, bu sefer iş arkadaşlarımla. Off off ne zorlanmıştım onlarla çalışmaya başladığım o ilk sene. Hala küçüktüm, hala tecrübesizdim ve tek başına bir yere kadar gidilebileceğini biliyordum tabii ama güven sorunu yaşıyordum işte, kimsenin benim işimi benim kadar iyi yapamayacağı inadıyla. Sonra sabır göstermeyi ve inanmayı öğrendim, geçtim o krizi de, koşmaya devam ettim.

Yollar açıldıkça  etraf genişledi, vizyon gelişti, ofis oldu şirket, şirket yoğruldu benim ruhumla, yoğruldu d.p.s 'in ruhuyla, harmanlayıverdi hepsini bir güzel, kendi kimliğine kavuştu ve şimdi tek başına koşuyor.

Hiç oldum demedim , hiçbir zaman da demeyeceğim, çünkü "olmak" diye birşey yok biliyorum. Rekabetin her geçen gün arttığı, 40 yılda yapsan bu işi, hergün yeni birşey öğrendiğin sektörümde "olmak" diye birşey yok çünkü.

Şimdi bir süre daha buralardayım, çünkü yapılacak daha çok şey var, hala ulaşılacak hayaller, bakılacak çocuklar, ağır sorumluluklar var.

Yavaş yavaş kaybolma arzusu içindeki amatör ruhumu sonuna kadar korumaya, tükenen sabrıma karşı koymaya  çalışarak bir süre daha buralardayım.

Ben buralarda oldukça da sorun yok!!!

Miranda yukarıda bana bakıyor, onu örnek aldığım için değil, bana söylediğim şeyi hatırlatmak için duruyor orada...

 "Old devil only wears Prada; the new one also makes it ! "